Όπως κάθε χρόνο, το πρώτο κινηματικό στοίχημα για τη νέα σεζόν θα παιχτεί στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Το Σάββατο 11 Σεπτέμβρη σωματεία, συλλογικότητες και οργανώσεις καλούν σε εργατική-λαϊκή διαδήλωση καταδίκης της κυβερνητικής πολιτικής και επανεμφάνισης του λαϊκού παράγοντα.
Κυβέρνηση και ΓΣΕΕ, κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους ώστε η διαδήλωση να μην πραγματοποιηθεί. Η μεν κυβέρνηση, επιχειρεί να καταστείλει προκαταβολικά τον κόσμο του αγώνα απειλώντας τον με απαγόρευση της διαδήλωσης λόγω υγειονομικών κινδύνων. Ενώ η ΓΣΕΕ, δείχνει για ακόμα μία φορά πως αποτελεί τον πλέον πιστό σύμμαχο της εργοδοσίας, αποφασίζοντας τη μη συμμετοχή της στη διαδήλωση και τη διεξαγωγή…. ημερίδας. Ο κόσμος της εργασίας και το μαχόμενο εργατικό κίνημα όμως ξέρει, πως οι απειλές της κυβέρνησης και οι κινήσεις αποπροσανατολισμού του εργοδοτικού συνδικαλισμού πρέπει να πέσουν στο κενό.
Η φετινή διαδήλωση της ΔΕΘ, πέρα από την πάγια ιστορική της σημασία, αποκτά αναβαθμισμένο ρόλο καθώς διεξάγεται σε μια περίοδο συμπυκνωμένων πολιτικών εξελίξεων:
• Αρχικά η πανδημία της Covid στη χώρα μας, παρότι δείχνει σημάδια εκτόνωσης, δεν έχει περάσει. Η ανεπαρκής κρατική της διαχείριση στοιχίζει ακόμα ανθρώπινες ζωές, καθώς 1,5 χρόνο μετά κεφάλαιο και κυβέρνηση αρνούνται εμμονικά να ενισχύσουν ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα υγείας και να δαπανήσουν πόρους για την επαρκή προστασία του λαού. Το μόνο τους αφήγημα, είναι για ακόμα μία φορά η «ατομική ευθύνη» και η καταστολή, αυτή τη φορά στο όνομα του εμβολιασμού. Τα κυβερνητικά επιτελεία ανήμπορα να διεξάγουν μια επιτυχή καμπάνια πειθούς για τα οφέλη του εμβολιασμού παγιδεύονται στα ακροδεξιά αφηγήματα που τα ίδια λίγο καιρό πριν αναγέννησαν και εξαντλούνται στην τρομοκράτηση των «ανεμβολίαστων» και στο διχαστικό λόγο.
• Επιπλέον, οι εκτεταμένες πυρκαγιές του καλοκαιριού δεν μπορεί να ξεχαστούν και να περάσουν στα «ψιλά». Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν πως αποτελούν αποκλειστικά προϊόν του παγκοσμίου φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, ο τρόπος διαχείρισης των πυρκαγιών ανέδειξε την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού να προστατεύσει το λαό και την περιουσία του από τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. Οι εικόνες με αστυνομικούς στο μέτωπο της φωτιάς εν την ταυτόχρονη απουσία πυροσβεστών, δείχνουν τις προτεραιότητες και τις ευθύνες της κυβέρνησης.
• Στο πεδίο της εργασίας, επιβεβαιώνονται οι χειρότερες προβλέψεις. Ο εμβολιασμός χρησιμοποιείται ως μέσο απολύσεων την ίδια ώρα που η εργοδοσία συνεχίζει να μην παρέχει επαρκή μέσα προστασίας από τον ιό και να μην τηρεί ούτε τα στοιχειώδη υγειονομικά πρωτόκολλα. Ταυτόχρονα, πάλι με πρόσχημα την πανδημία, η τηλεργασία ανάγεται ολοένα και πιο σταθερά σε εργασιακή πραγματικότητα καθώς σε πολλούς κλάδους το κεφάλαιο φαίνεται πως επωφελείται από το το συγκεκριμένο καθεστώς. Τέλος, στο δρόμο που χάραξαν οι εργατοκτόνοι νόμοι του προηγούμενου διαστήματος η ανεργία, η ανασφάλιστη εργασία, οι μειώσεις μισθών και η κάθε λογής εργοδοτική αυθαιρεσία συνεχίζονται κανονικά.
• Τέλος, οι τεκτονικές αλλαγές που επιτάσσει ο σύγχρονος καπιταλισμός για την Ελλάδα, αποτυπώθηκαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο και στις μικρότερες ηλικίες. Η «σφαγή» των υποψήφιων φοιτητών στις φετινές εξετάσεις εξαιτίας της απαράδεκτης «Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής», αποτυπώνουν πως στόχος τους είναι η μετεξέλιξη του δημόσιου – δωρεάν πανεπιστημίου σε ένα χώρο αποκλειστικά για τους «λίγους και ικανούς» που θα λειτουργεί στα πρότυπα των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Οι υπόλοιποι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία παιδιά λαϊκών οικογενειών, αποκλείονται από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και στριμώχνονται στα δημόσια ή ιδιωτικά ΙΕΚ όπου λαμβάνουν στείρες δεξιότητες χρήσιμες για τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Η απόλυτη καταδίκη όλων των παραπάνω, αποτελεί το πρώτο στοίχημα του λαϊκού κινήματος την συγκεκριμένη περίοδο. Η δυναμική επανεμφάνιση μιας κρίσιμης μάζας εργαζομένων-ανέργων-φοιτητών στη φετινή ΔΕΘ, που δεν εναποθέτει τις ελπίδες της σε μια καλύτερη κυβέρνηση αλλά παλεύει στο «εδώ και τώρα» για να επιβάλλει τις πραγματικές ανάγκες του λαού, στέλνει το πιο ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση. Οι εργαζόμενοι/ες ξέρουν πως για να διασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς, μείωση ωραρίου και επαρκή ασφάλιση, ο δρόμος περνάει μέσα από τη μετωπική σύγκρουση και τον ατέρμονο αγώνα.
Οι αγώνες μας δεν παίρνουν άλλη αναβολή! Η νεολαία, οι άνεργοι και οι επισφαλώς εργαζόμενοι μέσα από τη διαδήλωση της ΔΕΘ πρέπει να βροντοφωνάξουν πως «Δεν περιμένουμε άλλο!». Κυβέρνηση και κεφάλαιο έχουν αποδείξει πολλάκις την ανεπάρκεια και απροθυμία τους να διασφαλίσουν τα αναγκαία για τη ζωή μας, τώρα ήρθε η ώρα να πάει αλλιώς. Μέσα από τα πρωτοβάθμια σωματεία και το συντονισμό τους, τις εργατικές συλλογικότητες και με “όπλο” την απεργία και τη διαδήλωση, να κάνουμε ξεκάθαρο πως απαιτούμε:
• Την άμεση απόσυρση των αντεργατικών και αντι-ασφαλιστικών νόμων Βρούτση- Χατζηδάκη – Κάτω τα χέρια απ’ το 8ωρο και την απεργία
• Την μη καθιέρωση της τηλεργασίας χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εργαζομένου.
• Την απαγόρευση απολύσεων εν καιρώ πανδημίας, αλλά και μετά από αυτήν
• Την κατάργηση της Ε.Β.Ε.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους – Αυξήσεις στους μισθούς με ταυτόχρονη μείωση του χρόνου εργασίας – Αυξήσεις στις συντάξεις
• Προστασία των ανέργων κι όσων έχουν πληγεί από πανδημία και πυρκαγιές
• Δαπάνες για δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία, καθολική Ασφάλιση και κοινωνικά αγαθά