Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υλοποιώντας τις συμφωνίες και τα μνημόνια που εκ νέου σύναψε με τους εταίρους της (ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου), επιχειρεί να ψηφίσει ένα ασφαλιστικό νομοσχέδιο-έκτρωμα! Διαλύουν έτσι τα απομεινάρια της κοινωνικής ασφάλισης, μειώνουν μισθούς και συντάξεις, κατεδαφίζουν την περίθαλψη και τα ταμεία, αυξάνουν τα χρόνια δουλειάς και την ανεργία!Το ασφαλιστικό δεν είναι μόνο η αξιοπρεπής σύνταξη. Προστατεύει κάθε εργαζόμενο και κατακτήθηκε με σκληρούς ταξικούς αγώνες. Είναι κυριολεκτικά ο ιδρώτας και το αίμα των εργαζομένων! Είναι η ασφάλιση του μικρού παιδιού και τα εμβόλιά του. Είναι το φάρμακό μας, όταν αρρωστήσουμε. Είναι το επίδομα της ασθένειας, οι ιατρικές εξετάσεις, η προστασία της μητρότητας. Είναι οι παροχές υγείας και πρόνοιας συνολικά. Και όλα αυτά πλέον μας λένε πως δεν είναι κοινωνικό δικαίωμα αλλά ατομική υποχρέωση Μας λένε πως θα δουλεύουμε μέχρι τα 67 και αν δεν πεθάνουμε πρώτα θα πάρουμε μια εθνική σύνταξη 384 € και το υπόλοιπο μέρος της σύνταξης θα είναι “ανταποδοτική” με βάση τον μέσο όρο όλου του εργασιακού βίου, Φανταστείτε πόσο θα είναι για εμάς που εργαζόμαστε με 400€ τον μήνα! Ο εργασιακός μεσαίωνας που επιθυμεί το κεφάλαιο-κυβέρνηση-ΕΕ για την τάξη και την νεολαία ολοκληρώνεται! Στα call center βέβαια έχουμε όλοι πάρει μια γεύση από αυτό το μέλλον! Συγκεκριμένα στην Teleperformance tο νέο έτος βρήκε το τμήμα της τεχνικής υποστήριξης της Wind με 10 εργαζόμενους λιγότερους, η πλειοψηφία των οποίων απομακρύνεται παρά την θέληση τους και μέσα σε αυτό το κλίμα που δημιουργήθηκε η εταιρεία ίσως βρήκε και την ευκαιρία να προχωρήσει σε μια εκκαθάριση των εν δυνάμει “ταραχοποιών στοιχείων”. A
Και δεν είναι μόνο οι απολύσεις. Δουλεύουμε για άθλιους μισθούς των 400 ευρώ με εξοντωτικά ωράρια, Σάββατα, Κυριακές και αργίες σε σκληρές έως ψυχοφθόρες συνθήκες. Μας εξαναγκάζουν να μετράμε το κάθε λεπτό για να κάνουμε διάλλειμα , για να σχολάσουμε μη χαθεί και ένα ευρώ έστω για την εργοδοσία! Μας κάνουν πάσα από εργολάβο σε εργολάβο ώστε να παρακάμπτουν ακόμη και την σαθρή ισχύουσα εργατική νομοθεσία. Και όταν πλέον δεν μας χρειάζονται μας απολύουν, μας λήγουν τις συμβάσεις με κάθε λογής δικαιολογίες! Στην Ελλάδα της ανεργίας του 30% και του 60% στους νέους (που αποτελούμε την μεγαλύτερη μάζα εργαζομένων στην Teleperformance και στον κλάδο) η διοίκηση παρά τις εξαγγελίες για τις καλές της σχέσεις με τους εργαζόμενους, δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο. Η εργασιακή τους ειρήνη είναι μια ειρήνη που αυτοί επιβάλλουν με την σωματική και ψυχολογική μας εξόντωση, την ανασφάλεια που καλλιεργούν και τις διώξεις των συνδικαλιστών διαχρονικά. Εμείς δώσαμε και την απάντηση μας με συγκεντρώσεις στις 19 και 26 Γενάρη κόντρα στην εργοδοσία και στους μπράβους της και την αστυνομία!
Η συνεχώς εντεινόμενη επισφάλεια στην εργασία, οι απολύσεις και η ανεργία που σπέρνει το κεφάλαιο και κυβέρνηση-ΕΕ-ΔΝΤ είναι το μέλλον που μας προετοιμάζουν. Είτε με την μορφή των voucher και των πεντάμηνων, είτε με τις συμβάσεις του ενός μήνα και της μιας μέρας και την ολική σχεδόν απελευθέρωση των απολύσεων των αφεντικών ένα νέο μοντέλο εργασίας προωθείται, πιο αντιδραστικό από ποτέ. Το αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με το νομοσχέδιο που ετοιμάζουν για το εργατικό έρχεται να βάλει την ταφόπλακα στην εργατική τάξη και στην νεολαία! Ως Attack στην ανεργία και την επισφάλεια με όλες τις δυνάμεις στηρίζουμε κάθε αγώνα ενάντια στον εργασιακό μεσαίωνα και καλούμε τον κάθε εργαζόμενο της Teleperformance που θα μπορούσε να βρεθεί πολύ εύκολα στην ίδια θέση να δείξει την έμπρακτη αλληλεγγύη του και να στηρίξει τον αγώνα μας για αξιοπρέπεια, κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία, κόντρα στα σχέδια που μας θέλουν σκλάβους! Σκλάβοι δεν γινόμαστε! Ούτε στην Teleperformance ούτε πουθενά δεν αξίζουμε τέτοια μεταχείριση και μπλοκάρουμε τα σχέδια τους! Απαιτούμε:
- Ασφάλιση-Περίθαλψη, μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους μας με αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις
- Σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας ή με το πέρας του 60ου έτους
- Απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψη όλων των συναδέλφων.
- Τον απόλυτο σεβασμό των εργατικών μας δικαιωμάτων (διάλειμμα, ρεπό, άδειες κτλ).
- Την “αποποινικοποίηση” της συνδικαλιστικής δραστηριότητας!