Τραγική εξέλιξη αποτελεί ο θάνατος του 45χρονου εργαζόμενου του Δήμου Θεσσαλονίκης στον τομέα της καθαριότητας, ο οποίος χαροπάλευε σε νοσοκομείο της πόλης απ’ την προηγούμενη Κυριακή. Ο συμβασιούχος οδηγός τραυματίστηκε σε εξωτερικό χώρο του ΧΥΤΑ Μαυροράχης, όταν παρασύρθηκε από κοντέινερ μεταφοράς απορριμμάτων. Το θανατηφόρο αυτό «ατύχημα» έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των εργατικών ατυχημάτων, και μάλιστα μόνο λίγες μέρες μετά τον θάνατο εργαζόμενης στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου από ανακοπή καρδιάς.
Πολλοί είναι εκείνοι που θα το αποδώσουν στον παράγοντα τύχη ή στην προσωπική ευθύνη του εργαζόμενου. Όπως, άλλωστε, γίνεται σε τόσα και τόσα εργατικά ατυχήματα. Ήδη οι δημοτικές αρχές πρόλαβαν να δηλώσουν πως «δεν τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία», άρα ουσιαστικά να ρίξουν το βάρος στους εργαζομένους. Απ’ τη μεριά τους οι εργαζόμενοι δηλώνουν πως «η συγκεκριμένη διαδικασία γινόταν για την εξοικονόμηση χρόνου». Δυστυχώς, υπάρχει πάντα λόγος για τον οποίο ένα εργατικό ατύχημα θα μπορούσε να αποφευχθεί και, άρα, δεν είναι εργατικό ατύχημα αλλά εργοδοτικό έγκλημα. Αυτός είναι η μεγαλύτερη δυνατή αποδοτικότητα και η εξοικονόμηση χρόνου με σκοπό να καλυφθούν οι ανάγκες υπό άσχημες εργασιακές συνθήκες (ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, μείωση των κονδυλίων για μέτρα ασφαλείας) και από υποστελεχωμένο προσωπικό.
Ειλημμένες αποφάσεις κυβέρνησης, ΕΕ και δημοτικών αρχών είναι, άλλωστε, στο πλαίσιο των μνημονίων και των νέων δημοσιονομικών πολιτικών, ο περιορισμός των μέτρων υγιεινής και ατομικής προστασίας των εργαζομένων, η εντατικοποίηση της εργασίας, οι απολύσεις και μη ανανεώσεις συμβάσεων με συνέπεια την υποστελέχωση υπηρεσιών και η πρόθεση για κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών (που εφαρμόζεται ήδη σε εργαζόμενους σε προγράμματα του ΟΑΕΔ).
Το Δίκτυο Ανέργων και Επισφαλώς Εργαζομένων Θεσσαλονίκης καταγγέλλει τη διοίκηση του Δήμου Θεσσαλονίκης που έβαψε τα χέρια της με αίμα. Δηλώνουμε με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι δεν θα συνηθίσουμε τον θάνατο. Δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε τα δικαιώματα μας ως εργαζόμενοι και ως άνεργοι μέσα από σωματεία, συλλογικότητες και πρωτοβουλίες αγώνα. Γιατί μας πρέπει μία ζωή διαφορετική ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητες της εποχής.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε τον επόμενο. Η ώρα του αγώνα για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς είναι τώρα. Θα είμαστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την καθιέρωση της μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους/ες, όπως αυτός που έδιναν οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ πριν μερικές βδομάδες. Απαραίτητο πρώτο βήμα είναι η οργάνωση η αλληλεγγύη και η συλλογική αντίσταση στους χώρους δουλειάς.
- Όχι άλλο εργατικό αίμα στη βωμό των κερδών
- Να πληρώσουν οι υπεύθυνοι για το νέο έγκλημα
- Μέτρα ασφάλειας και υγιεινής στους χώρους δουλειάς
- Ανθρώπινοι ρυθμοί εργασίας
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ες
αναδημοσίευση από το Δίκτυο Ανέργων κι Επισφαλών Εργαζομένων