Ερχόμαστε μετά από ένα καλοκαίρι που πολλούς από εμάς βρήκε με ένα δίσκο στο χέρι, φορώντας μία ποδιά, δουλεύοντας Κυριακή χωρίς ρεπό. Τα φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας, οι άθλιες συνθήκες δουλειάς σεζόν χωρίς ρεπό με αδήλωτη και πολλές φορές απλήρωτη εργασία για ακόμα μία φορά δεν έλειψαν ούτε αυτό το καλοκαίρι. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά η κυβέρνηση ετοιμάζεται για την μεγάλη «φιέστα» της ΔΕΘ και οι εξαγγελίες για την πολιτική της ατζέντα και την «πολυπόθητη» ανάπτυξη έχουν ήδη αρχίσει.
Bρισκόμαστε, για ακόμα μια φορά, στην αρχή μιας νέας και ακόμα πιο σκληρής αντεργατικής επίθεσης, με ένα ήδη ψηφισμένο 4ο μνημόνιο, πράγμα το οποίο δεν αφήνει καμία αμφιβολία: πρόκειται για την οριστική κατεδάφιση και των τελευταίων εργασιακών δικαιωμάτων, συνδικαλιστικών ελευθεριών αλλά και κοινωνικών αγαθών. Η βασική στόχευση των «113 προαπαιτούμενων» θέλει τον εργαζόμενο να δουλεύει μέχρι θανάτου, την άνεργη νεολαία “ωφελούμενη” σε προγράμματα σύγχρονης σκλαβιάς, περιπλανώμενη μεταξύ μισοανεργίας-μισοεργασίας και τέλος τη δημόσια γη και τα αγαθά ξεπουλημένα.
Το εργασιακό τοπίο που διαμορφώνεται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια των μνημονίων περιγράφεται από ποσοστά ανεργίας ρεκόρ, καθεστώς «ωφέλειας», ελαστικές σχέσεις εργασίας, ανασφάλιστη εργασία, εργασία εκ περιτροπής, μισθούς κάτω και από τον θεσμοθετημένα κατώτατο, απάνθρωπα ωράρια και ατομικές συμβάσεις εργασίας. Αυτό το ήδη διαμορφωμένο αντιδραστικό εργασιακό καθεστώς είναι που θα προσπαθήσει η κυβέρνηση να κλειδώσει και νομικά μέσα από το «πολυακουσμένο» νομοσχέδιο για τα εργασιακά. Ενδεικτικά, μέσα από αυτό, οι ελαστικές μορφές απασχόλησης θα αντικαταστήσουν την μόνιμη και σταθερή δουλειά, το χαρτζιλίκι θα μετατραπεί σε μισθό (αμετάβλητο κιόλας), οι απολύσεις θα απελευθερωθούν, η κυριακάτικη αργία θα γίνει εργασία, η απεργία και η πάλη για τα δικαιώματα θα ποινικοποιείται.
Όσο λοιπόν η κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθούν να επιβάλουν το παραπάνω πλαίσιο, είναι επιτακτική ανάγκη της νεολαίας, τους κόσμου της εργασίας και ευρύτερα του λαϊκού και εργατικού κινήματος να επιβάλουν τα συμφέροντά τους, να επιβάλουν ένα μέλλον και ζωή με αξιοπρέπεια, ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα με στόχο την ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής και του εργασιακού μεσαίωνα.
-
Καλούμε όλον αυτόν τον κόσμο της εργασίας να γυρίσει την πλάτη στον ξεπουλημένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Δηλαδή, να αφήσουμε πίσω μας αυτούς που συνδιαλέγονται με την κυβέρνηση και την εργοδοσία, που τάσσονται υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, που προωθούν τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, που χρηματοδοτούνται από τα ΕΣΠΑ και που σχεδιάζουν ποινολόγια για τους άνεργους.
-
Καλούμε όλη την νεολαία, τους εργαζόμενους της ανασφάλειας και της ελαστικότητας που γέννησε η κρίση, τα πληττόμενα κοινωνικά στρώματα να δώσουν ένα δυναμικό και μαχητικό “παρών” στην αντικυβερνητική διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ.
-
Να στηρίξουμε και να μαζικοποιήσουμε τα μπλοκ των πρωτοβάθμιων σωματείων, των εργατικών σχημάτων, των συλλογικοτήτων της ανεργίας και της επισφάλειας στην ανεξάρτητη ταξική πορεία στην Καμάρα.
Σάββατο, 9 Σεπτέμβρη, 18.00, να φωνάξουμε όλοι μαζί στην Καμάρα: «Δε θα ζήσουμε σαν δούλοι!»