«Εγκλωβισμένη» όπως και οι 1.400 συνάδελφοί της στις επιχειρήσεις «Καρυπίδη» πρώην Αρβανιτίδη, και απλήρωτη επί 15 μήνες, 42χρονη εργαζόμενη στα Γιαννιτσά έδωσε τέλος στη ζωή της. Η αυτοκτονία αυτή μια ακόμη στη μακάβρια λίστα των θυμάτων του Μνημονίου, φέρνει ξανά στο προσκήνιο τη βαρβαρότητα της πολιτικής που χτυπά την κοινωνία στο όνομα του χρέους, της σωτηρίας των τραπεζών και της σταθερότητας του ευρώ.
Οι εγκλωβισμένοι εργαζόμενοι, οι οποίοι παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 15 μήνες αποτελούν θύματα ενός «καλοστημένου παιχνιδιού» για να ξεχειλίζουν οι τσέπες των λίγων: Επιχειρήσεις σταματούν τη δραστηριότητά τους, χωρίς να κάνουν καταγγελίες συμβάσεων, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην έχουν δικαίωμα σε επίδομα ανεργίας και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και να μένουν απλήρωτοι για δεκάδες μήνες. Την ίδια στιγμή ο εργοδότης συνεχίζει να έχει επιχειρηματική δραστηριότητα επενδύοντας εκατομμύρια ευρώ στην «ΠΑΕ Άρης» της Θεσσαλονίκης, της οποίας είναι πρόεδρος ενώ συνεχίζει να διατηρεί την «Καρυπίδης Pallets». Η εταιρεία διαθέτει 131 σούπερ μάρκετ, στα οποία απασχολούνται 1.400 άτομα. Τα 131 καταστήματα (πρώην σούπερ μάρκετ Αρβανιτίδης) βρίσκονται σχεδόν όλα στη Βόρεια Ελλάδα.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ο εμπαιγμός της κυβέρνησης δεν έχει τέλος. Με αφορμή την αυτοκτονία της 42χρονης ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας κ. Νεφελούδης υπενθύμισε μέσω facebook ότι έχουν ήδη γίνει 170 μηνύσεις κατά της εργοδοσίας και εξαπέλυσε πυρά για την καθυστέρηση των αποφάσεων της Δικαιοσύνης. Επειδή όμως είμαστε ασβοί, δεν ξεχνάμε ότι πριν λίγους μήνες σε συνέντευξη του ο κ. Νεφελούδης επισήμανε ότι το υπουργείο για να «λύσει» το πρόβλημα των χιλιάδων «εγκλωβισμένων» εργαζομένων σχεδιάζει να εφαρμόσει πρόγραμμα, με πόρους του ΕΣΠΑ, έτσι ώστε και να στηριχθούν οικονομικά και να ενισχυθούν τα προσόντα τους, για να διατηρήσουν με καλύτερο τρόπο τις θέσεις εργασίας του. Δηλαδή να τους ξανακάνει άνεργους και επισφαλώς εργαζόμενους διότι για τέτοια προγράμματα ΕΣΠΑ μιλάμε, ανακύκλωσης της ανεργίας.
Στους ηθικούς αυτουργούς μιας ακόμα δολοφονίας, αντιτάσσουμε τη συλλογική δύναμη της οργάνωσης των εργαζομένων, δηλώνοντας πως δεν πρόκειται να προσφέρουμε τον κόπο, τον ιδρώτα και τη ζωή μας για να αυγατίσουν τα κέρδη τους! Όταν εργοδότες – κυβέρνηση – Ε.Ε. και όσοι υπερασπίζονται την εκμετάλλευση της εργασίας των πολλών για να ξεχειλίζουν οι τσέπες των λίγων, περνάνε στην πιο βάρβαρη επίθεση (αποδιαρθρώνοντας εργασιακές σχέσεις, γιγαντώνοντας τις στρατιές ανέργων και τσακίζοντας κάθε εργασιακό δικαίωμα που κατάφερε να επιβάλλει το μαχητικό εργατικό κίνημα), οι εργαζόμενοι έχουμε χρέος απέναντι στους εαυτούς μας και την τάξη μας να υπερασπιστούμε τη ζωή μας και να γκρεμίσουμε το βάρβαρο κόσμο τους! Η αυτοκτονία αυτή, μία από τις εκατοντάδες από την εφαρμογή του «σωτήριου» μνημονίου, δεν μπορεί παρά να μας εξοργίζει και να μας θυμίζει ότι αυτή η εγκληματική και βάρβαρη πολιτική της συγκυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ σηκώνει μόνο ανατροπή για να επιβιώσει ο λαός.
Δε θα συνηθίσουμε το θάνατο. Θα συνεχίσουμε να δίνουμε μάχη για μια ζωή στο ύψος των ονείρων μας για μια ζωή με αξιοπρέπεια!
