“Ποτέ δε θα μπορέσουμε να ευχαριστήσουμε αρκετά το νόμο Κόμρι που μας επανέφερε την αίσθηση για δύο πράγματα που είχαμε από καιρό ξεχάσει: Την αίσθηση για όσα έχουμε από κοινού και την αίσθηση να είμαστε θετικοί…
Αυτός ο νόμος γενικεύει τη νεοφιλελεύθερη βία, που τώρα πλήττει χωρίς διάκριση όλες τις κατηγορίες των μισθωτών και κάνοντάς το, τους ωθεί να ανακαλύψουν εκ νέου αυτό που έχουν κατά βάθος κοινό: την κατάστασή τους ως μιθωτοί. Αυτό ακριβώς – πάνω και πέρα απ’ οποιεσδήποτε διαφορές είχαν κρατήσει τον έναν μακριά από τον άλλο…
Σας ευχαριστούμε πράγματι Ελ Κόμρι, Βαλς, Ολάντ, σας ευχαριστούμε. Ναι. Σας ευχαριστούμε που οδηγήσατε αυτό το αίσχος τόσο μακριά ώστε δεν είχαμε άλλη επιλογή εκτός από το να ξυπνήσουμε από τον πολιτικό μας λήθαργο. Τόσο μακριά που δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να σπάσουμε την απομόνωσή μας – και μερικές φορές το φόβο μας – και να διαδηλώσουμε μαζί. Και σας ευχαριστούμε που μας κάνατε να ανοίξουμε τα μάτια μας και μας δείξατε ότι στο σημείο που φτάσαμε δεν υπάρχει τίποτε να διαπραγματευτούμε και τίποτε άλλο να ζητήσουμε…
Οι συγγραφείς του του νόμου Ελ Κόμρι πίστευαν ότι θα μπορούσαν να συνεχίσουν να υπηρετούν το νεοφιλελευθερο καπιταλισμό, όπως πάντα. Υπέθεταν χωρίς αμφιβολία, όπως τόσο συχνά έχει αποδειχθεί τα τελευταία 30 χρόνια, πως κι αυτός ό νόμος θα πέρναγε όπως το μαχαίρι από το βούτυρο. Πού τέτοια τύχη.. Βρήκε κόκκαλο! Και χωρίς να γίνει αντιληπτό, εντελώς ξαφνικά, ήρθαν τα πάνω κάτω…
Αυτό σημαίνει “καταστροφή” στα ελληνικά – μια ανατροπή! Και είναι αλήθεια ότι για την κυβέρνηση είναι καταστροφή. Αυτοί που είχαν διαχωριστεί ενώνονται. Εντελώς διαφορετικές ιδέες ήρθαν στο μυαλό τους – ιδέες που έχουν τη δύναμη να ανατρέπουν τα πράγματα. Υπ’ αυτή την έννοια, ναι, η κατάσταση είναι καταστροφική. Κι αυτό είναι πιθανά η καλύτερη πολιτική είδηση των τελευταίων δεκαετιών. Η πρώτη πράξη αυτής της καταστροφής – κι όχι η τελευταία, προσέξτε, μόνο η πρώτη – είναι μια πράξη φαντασίας. Κι επιπλέον για αυτό διαδηλώνουμε μαζί αυτό το βράδυ. Για να φανταστούμε την καταστροφή. Ας τους φέρουμε την καταστροφή!”
Φρεντερίκ Λορντόν, 31 Μάρτη 2016, Πλατεία Δημοκρατίας. Παρίσι