Η φετινή 8 Μάρτη έρχεται εν μέσω ενός συνταρακτικού κύματος αποκαλύψεων με δεκάδες θύματα έμφυλης, σεξουαλικής και εργοδοτικής βίας να καταγγέλλουν δημόσια την κακοποίησή τους, μετά τη θαρραλέα αποκάλυψη της Σοφίας Μπεκατώρου, η οποία άνοιξε το ρήγμα που είναι ενεργό μέχρι και σήμερα. Ως αποτέλεσμα αποκαλύφθηκε και συνεχίζεται να αποκαλύπτεται η δράση κακοποιητών και κατά συρροή βιαστών, όπως του Δ. Λιγνάδη, που χρησιμοποιούν τη θέση εξουσίας τους για να ικανοποιήσουν τις αδηφάγες ορέξεις τους πάνω στα σώματα των πιο αδύναμων. Οι συλλογικές προσπάθειες για να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν αυτοί, και ακόμα περισσότερο για να καταπολεμηθεί η κουλτούρα συγκάλυψης και όλο το σύστημα που τους περιθάλπει και στρώνει το έδαφος για να δρουν, χρειάζεται να συνεχιστούν και να ενισχυθούν.
Στις 8 Μάρτη του 1857 οι εργάτριες στην υφαντουργία και τον ιματισμό στη Νέα Υόρκη προχώρησαν σε μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και τους χαμηλούς μισθούς τους, απαιτώντας ίση αμοιβή για ίση εργασία. Στις 8 Μάρτη του 2021αυτές οι διεκδικήσεις κάθε άλλο παρά ξεπερασμένες είναι. Σήμερα στην Ελλάδα οι γυναίκες έχουν 15% μικρότερο εισόδημα σε σχέση με τους άντρες συναδέλφους τους. Παράλληλα, σταθερή εργασία θα έχει μόνο το 31.4 % των γυναικών σε σύγκριση με το 49.5% των αντρών, ενώ το ποσοστό ανεργίας των γυναικών είναι 52.6% μεγαλύτερο από αυτό των αντρών. Ένα 20% των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων (το οποίο φτάνει στο 30% για τα τρανς άτομα) κατά μέσο όρο στην ΕΕ έχει δεχτεί διακρίσεις στην προσπάθειά του να βρει εργασία.Την ίδια στιγμή, το lockdown μέσα σε έναν μόνο μήνα οδήγησε σε αύξηση 300% της ενδοοικογενειακής βίας, ενώ,στο πλαίσιο της τηλεργασίας,το βάρος των οικιακών και της ανατροφής των παιδιών έχει οδηγήσει 1.8 φορές περισσότερες γυναίκες σε απώλεια της εργασίας τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Οι εργοδοτικοί εκβιασμοί, οι παρενοχλήσεις και οι ταπεινώσεις σε βάρος ειδικά των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙΑ+ ατόμων της εργατικής τάξης και της νέας γενιάς δεν είναι νέο φαινόμενο. Είναι μια πραγματικότητα που την έχει η ζήσει η καθεμιά και το καθένα από εμάς και αποτελεί δείγμα της βαρβαρότητας της σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος που για να συνεχίσει να αναπαράγεται επιτίθεται στον λαό με όπλα την εργασιακή εκμετάλλευση και την έμφυλη βία.Ωστόσο,η σιωπή, η ανοχή και η κανονικοποίησή τους δεν έχουν θέση στο εργατικό κίνημα. Σε αυτή την κατεύθυνση, είναι ανάγκη να μετατρέψουμε τους φορείς του εργατικού κινήματος σε ασφαλείς χώρους για κάθε γυναίκα, θηλυκότητα και ΛΟΑΤΚΙΑ+ άτομο που δέχεται έμφυλη βία. Χρειάζεται να φτιάξουμε δομές αλλά και διεκδικητικό περιεχόμενο στα σωματεία και στις συλλογικότητές μας,που να υπερασπίζονται τα υποκείμενα και να παλεύουν ενάντια στην ανισότητα, τον σεξισμό, την ομοφοβία, την ταξική εκμετάλλευση και το σύστημα που τα δημιουργεί και τα αναπαράγει.
Tην Δεύτερα 8 Μάρτη καλούμε:
▪στις απεργιακές κινητοποιήσεις των σωματείων στη 1.00μμ στο Υπουργείο Εργασίας
▪στη συγκέντρωση φεμινιστικών κινήσεων και οργανώσεων στις 5.30μμ στο Σύνταγμα