Μια αντικοινωνική συμμαχία
Τι συμβαίνει όταν ο εργοδοτικός συνδικαλισμός των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ συναντά εργοδοτικούς φορείς κι επιστημονικούς συλλόγους (ΓΣΕΒΕ, ΕΣΕΕ, ΤΕΕ, ΔΣΑ, Οικονομικό Επιμελητήριο, Φαρμακευτικός και Ιατρικός Σύλλογος); Τι είναι για τον κόσμο της εργασίας η «ημέρα πανεθνικής δράσης» και τι σχέση έχει με την απεργία;
Η «κοινωνική συμμαχία» προτάσσει την ταξική συμφιλίωση για την εθνική σωτηρία και ανάκαμψη, «απέναντι» στην κρίση, την λιτότητα, την ανεργία. Επιχειρεί να συγκροτήσει ένα διαταξικό πανεθνικό μέτωπο ταυτίζοντας το συμφέρον του εργοδότη με του εργαζομένου – πάντα σε βάρος του δεύτερου. Κι αυτό γιατί δεν είναι συμφέρον του εργαζομένου η δουλειά με 400 ευρώ, χωρίς ασφάλιση, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ωράριο, προκειμένου να σωθεί η επιχείριση και να ανάκαμψει η οικονομία της χώρας. Αυτή η συμμαχία και η φιέστα που διοργανώνουν είναι επιθετική προς τους εργαζομένους, με λίγα λόγια πρόκειται ουσιαστικά για ένα «αντεργατικό πλαίσιο», με ξεκάθαρα αιτήματα που ενισχύουν την εργοδοσία. Δεν πρόκειται για κίνηση «μια από τα ίδια». Αποτελεί ποιοτικότερη τομή και εμβάθυνση της σχέσης του μπλόκ του «ΝΑΙ» του δημοψηφίσματος. Πρόκειται για την έκφραση της στρατηγικότερης συμφωνίας του πιο αντεργατικού και επικίνδυνου – κοινωνικού μπλοκ με αντιδραστικό προσανατολισμό και περιεχόμενο που στρώνει το έδαφος για την εφαρμογή ακόμα πιο βάρβαρων μέτρων στην «μετα-μνημονιακή» εποχή.
Which side are you on
Μακριά από την κουβέντα που έχει ανοίξει σε μια σειρά εργατικών σωματείων, γύρω από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τους όρους – συνθήκες με τις οποίες καλούμαστε να δουλεύουμε, μιλάει για:
- Μείωση της φορολογίας, όχι όμως για τους εργαζόμενους αλλά για φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου, την ίδια στιγμή που το όριο του αφορολόγητου πέφτει σε εξευτελιστικά επίπεδα,
- Μείωση της ανεργίας, με αύξηση των θέσεων εργασίας, χωρίς καμία αναφορά στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας αλλά και καμία περιγραφή γύρω από τους όρους που καλούμαστε να δουλέψουμε. Πολύ περισσότερο τη στιγμή που η ΓΣΕΕ μαζί με τις εργοδοτικές οργανώσεις, έχει συμφωνήσει ότι θα συμβάλλει στην προώθηση των πολιτικών ανακύκλωσης της ανεργίας, που τόσο έντονα έχουν καταγγελθεί από εργατικές συλλογικότητες και πρωτοβάθμια σωματεία. Στο όνομα μας, στο όνομα των ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων, θέλει να πληρώνεται και αυτή όπως κάθε εργοδότης που συμμετέχει σε αυτά τα προγράμματα από τα ΕΣΠΑ που μας μετατρέπουν σε σύγχρονους δούλους.
- Υγιή επιχειρηματικότητα και παραγωγική ανασυγκρότηση, την στιγμή που το νέο εργατικό δυναμικό βρίσκεται μεταξύ ανεργίας- επισφάλειας- μετανάστευσης.
Η «Κοινωνική Συμμαχία» και η «πανεθνική μέρα δράσης» είναι η προσπάθεια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού να εντάξει τους εργαζόμενους στα οράματα για επιχειρηματικότητα, ανάπτυξη, εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης. Είναι επίσης, η προσπάθεια του κεφαλαίου να μην κάνει ούτε μισό βήμα πίσω στην πολιτική του τσακίσματος του κόσμου της εργασίας και της νέας γενιάς μετά την υποτιθέμενη «έξοδο» του Αυγούστου. Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντήσουν!
Η γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ έχει δείξει ξεκάθαρα με ποιους είναι! Τόσο μέσα από τις απεργίες κατόπιν εορτής, μετά την ψήφιση του οποιουδήποτε αντεργατικού μέτρου έχει περάσει τα τελευταία χρόνια, όσο και από τη στάση της στο δημοψήφισμα όπου βρέθηκε με την πλευρα του «ΝΑΙ» των εργοδοτών και της ΕΕ. Αλλά και μετέπειτα στις αλλεπάλληλες αξιολογήσεις για την εφαρμογή του μνημονίου Τσίπρα που μετέτρεψε το όχι σε ναι, βρέθηκε στο πλευρό της κυβέρνησης διασπώντας το βηματισμό του εργατικού κινηματος με απεργίες καλεσμένες τελευταία στιγμή, στη χάση και στη φέξη. Το αποκορύφωμα της αντεργατικής της στάσης ήρθε με την 3η αξιολόγηση, όπου οργάνωσε την παράδοση του δικαιώματος στην απεργία των πρωτοβάθμιων σωματείων στην κυβέρνηση, τους δανειστές και τον ΣΕΒ, μετατρέποντας τον ούτως ή άλλως εκφυλισμένο μηχανισμό της, σε όργανο ανοιχτής απεργοσπασίας.
Οργάνωση απ’τα κάτω ενάντια στη συμμαχία εργοδοσίας και αστικοποιημένου συνδικαλισμού
Απέναντι σε αυτή την εξέλιξη το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να νομιμοποιήσει την «κοινωνική συμμαχία», αλλά να προτάξει ένα διαφορετικό αγωνιστικό σχέδιο που να εκφράζει τα αιτήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων.
Σε κάθε σωματείο και χώρο δουλειάς καλούμε σε συνέλευση, καταγγέλλουμε και λέμε «ΟΧΙ» στην Κοινωνική Συμμαχία, το πλαίσιο και τις δράσεις της.
Θέτουμε συνολική αγωνιστική πρόταση που βάζει ως στόχο την ακύρωση του αντεργατικού σχεδίου της Κοινωνικής συμμαχίας και του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού. Με οργάνωση «από τα κάτω», όπως στις 12 Γενάρη 2018, με άλλο περιεχόμενο. Η 12η Γενάρη έδειξε πως μπορούμε χωρίς όλους αυτούς να οργανωθούμε και να διεκδικήσουμε! Το eurogroup και η 4η αξιολόγηση σηματοδοτούν τον νέο γύρο αφαίμαξής μας. Δική μας απάντηση δεν μπορεί παρά να είναι μια πανεργατική απεργία οργανωμένη “από τα κάτω” τον Ιούνιο, με ταξικά αιτήματα και με στόχο την ακύρωση των προαπαιτούμενων μέτρων της 4ης αξιολόγησης που θέλουν να επικυρώσουν στη Βουλή πριν το eurogroup στις 21 Ιούνη. Σταθμός σε αυτό τον αγώνα είναι συγκέντρωση καταγγελίας ενάντια στην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ στο Μέγαρο Μουσικής με την συμμετοχή εκπρόσωπων του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και της ΓΣΕΕ στις 29 Μάη.
Όσο για τη γιορτή που ετοιμάζουν εργοδοσία και αστικοποιημένος – κυβερνητικός συνδικαλισμός, είμαστε ξεκάθαροι. Στις 30/5 χαλάμε την αντιδραστική φιέστα τους. Είμαστε απέναντι στην “εθνική μέρα δράσης”, είμαστε ενάντια σε κυβέρνηση, κεφάλαιο, ΕΕ, κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό και τη συμμαχία τους. Η απεργία της 30ης Μάη θα μας βρει στο δρόμο ενάντια στην «πανεθνική ημέρα δράσης», ενάντια σε κεφάλαιο – ΕΕ – κυβέρνηση- υποταγμένο συνδικαλισμό και στην «κοινωνική τους συμμαχία». Καλούμε σε συγκέντρωση έξω την ΓΣΕΕ (στις 10.30πμ) και σε πορεία στον ΣΕΒ και τη Βουλή. Με τα εργατικά συμφέροντα μπροστά, χαλάμε τις φιέστες και τα αντεργατικά τους σχέδια.
