Οι απασχολούμενοι στο εργοστάσιο της Mercedes στη βασκική Vitoria-Gasteiz σταμάτησαν τις γραμμές παραγωγής. Η εταιρεία με τους 5.000 εργαζόμενους/ες αρνήθηκε να κλείσει, με αποτέλεσμα ο κίνδυνος της μόλυνσης να είναι υψηλός. Η απεργία των εργατριών/ών μας δείχνει πώς μπορούμε να προστατευτούμε από την απληστία των αφεντικών ενόψει του κορονοϊού.
Με το αίτημα “Κλείσιμο τώρα!” και με χειροκρότημα, οι εργαζόμενοι/ες στο εργοστάσιο της Mercedes στο Vitoria-Gasteiz, το μεγαλύτερο εργοστάσιο στη Χώρα των Βάσκων με 5.000 θέσεις εργασίας, σταμάτησαν τη γραμμή συναρμολόγησης με καθιστική διαμαρτυρία.
Με αυτόν τον τρόπο αμφισβήτησαν την απόφαση της εταιρείας να μην κλείσει το εργοστάσιο λόγω της κρίσης του κορονοϊού. Όταν το μεγαλύτερο εργοστάσιο σε μια από τις πόλεις που βρίσκονται στο επίκεντρο του κορονοϊού δεν θέλησε να σταματήσει την παραγωγή, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι είπαν: αρκετά.
Το συμβούλιο των εργαζομένων μετά από πολλές μέρες και αιτήματα στην διοίκηση, στα οποία οι προϊστάμενοι απαντούσαν μόνο απορριπτικά, κατάφερε να αποφασίσει με όλα τα τμήματα του εργοστασίου το κλείσιμο με απεργία από την αρχή της πρωινής βάρδιας της 16ης Μαρτίου, η οποία για αρχή θα έχει διάρκεια 8 μέρες.
Ο Roberto Pastor, γενικός γραμματέας του συνδικαλιστικού τμήματος CCOO της Mercedes-Benz Vitoria, αναφέρει ότι δεν είχαν τηρηθεί ούτε τα μέτρα ασφαλείας, ούτε η απόσταση μεταξύ των ανθρώπων. Η απόφαση να μην κλείσει ήρθε από τα εκτελεστικά γραφεία, τα οποία ήταν απολύτως ασφαλή και απομονωμένα, ενώ οι εργαζόμενοι/ες συνωστίζονταν στο εργοστάσιο.
Η εταιρεία θα παράσχει αργότερα λεπτομέρειες σχετικά με το κλείσιμο από το εργατικό δυναμικό. Η ανευθυνότητα και η απληστία των αφεντικών στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας καταπολεμούνται από απεργίες όπως αυτή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εξαιτίας της επίδρασης του φαινομένου ντόμινο από το ένα εργοστάσιο στο άλλο όταν λείπουν κομμάτια και σε άλλα, όπως συμβαίνει στην περίπτωση αυτή, λόγω των εργασιών του ίδιου του οργανωμένου εργατικού δυναμικού. Στις επόμενες ημέρες προβλέπονται περαιτέρω πιθανά κλεισίματα μεγάλων εργοστασίων, όπως το Opel ή το PSA.
Η εξαθλίωση εξαπλώνεται, όχι μόνο στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας, μεταξύ εκείνων που ακόμα πρέπει να πάνε να εργαστούν, παρόλο που δεν εργάζονται σε τομείς απαραίτητους για την καταπολέμηση του ιού και οι οποίοι αισθάνονται ότι οδηγούνται “στο σφαγείο” έτσι ώστε να συνεχίζουν να γεμίζουν τις τσέπες των καπιταλιστών.
Ήταν η αυτο-οργάνωση του εργατικού δυναμικού που επέτρεψε την εφαρμογή μέτρων υγείας που η εταιρεία δεν ήθελε να εφαρμόσει. Αυτό είναι ένα παράδειγμα που πρέπει να αξιοποιηθεί κι σε άλλους τομείς οι οποίοι ενοψει της πανδημίας καταγγέλλουν επίσης τις επικίνδυνες συνθήκες στις οποίες εργάζονται και τον συνωστισμό στον δρόμο για να πάνε να εργαστούν .
Όπως αναφέρει το τμήμα της ένωσης ELA: «Δεν καταλαβαίνουμε ότι οι πολίτες καλούνται να παραμείνουν στο σπίτι τους και ότι η μεγαλύτερη εταιρεία στη Χώρα των Βάσκων αφήνει στην τύχη το αν σε μια τέτοια κρίση συμβάλλουμε σε μια καταστροφική κατάσταση».
Είναι γεγονός ότι, παράλληλα με τη γενίκευση των κατασταλτικών μέτρων στο όνομα της καραντίνας, εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν περιττό ρίσκο στον βωμό της παραγωγής. Αλλά το εργατικό δυναμικό της Mercedes, όπως και άλλοι εργαζόμενοι στα ιταλικά εργοστάσια, τις τελευαταίες μέρες μας δείχνουν έναν διαφορετικό δρόμο απέναντι στην αδράνεια των αφεντικών.
πηγή εδώ
twitter εδώ