Τον τελευταίο χρόνο γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια από τους εργαζομένους στις ΜΚΟ να διεκδικήσουν καλύτερους όρους εργασίας ή τουλάχιστον να απαντήσουν στις, ολοένα και εντεινόμενες, εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ εργάζονται σε εξαιρετικά επισφαλείς συνθήκες, τόσο ως προς τους όρους εργασίας τους, όσο και ως προς τις συνθήκες εργασίας, ειδικά από το 2015 και μετά.
Στα πλαίσια του ανοίγματος μετώπων αντιπαράθεσης, φέτος έχουν γίνει καταγγελίες από εργαζόμενη, νέα μητέρα, στην ΜΚΟ Praksis (http://pandiera.gr/62496-2/), για την παράνομη και καταχρηστική απόλυσή της. Την ίδια στιγμή, στη ΜΚΟ AΡΣΙΣ η αντιπαράθεση με την εργοδοσία έχει καταλήξει σε ένα αρκετά θετικό αποτέλεσμα, την συγκρότηση επιχειρησιακού σωματείου, αλλά ταυτόχρονα είχε ως συνέπεια την εκδικητική απόλυση –με τη δικαιολογία της μη ανανέωσης των συμβάσεων– δύο εργαζόμενων, μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του υπό σύσταση σωματείου (http://www.efsyn.gr/arthro/stasi-ergasias-stin-arsis).
Τέλος, στη ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση υπάρχει ήδη ένα δικαστήριο σε σχέση με εργαζόμενη διερμηνέα από το τμήμα Συνοδειών και μέλος του ΣΒΕΜΚΟ (Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ), που το 2015 η ΜΚΟ απέλυσε εκδικητικά (εδώ https://svemko.espivblogs.net/?p=1165 το κείμενο υποστήριξης που έβγαλαν οι εργαζόμενοι/ ες για να αναδείξουν όλη την αυθαιρεσία που υπάρχει πίσω από τη διαχείριση της εργασίας τους αλλά και των “καταναγκαστικών” παραιτήσεών τους). Παράλληλα, η εν λόγω ΜΚΟ έχει χάσει ήδη από ένα εφετείο με παλαιότερη εργαζόμενή της. Αμέσως μετά την αναγγελία του εφετείου, η ΜΕΤΑδραση έβγαλε ανακοίνωση για την άδικη απόφαση και το “μεμονωμένο περιστατικό”, στοχοποιώντας μάλιστα ονομαστικά την καταγγέλλουσα και πρώην εργαζόμενη. Με αφορμή αυτή την ανακοίνωση, υπάρχει εδώ: https://svemko.espivblogs.net/?p=1163, η καταγγελία εργαζομένων που αναφέρει όλα τα μη “μεμονωμένα περιστατικά” αυθαιρεσιών που ακολουθεί η διοίκηση της συγκεκριμένης ΜΚΟ από το 2011 και μετά.
Όλα τα παραπάνω περιστατικά επιδιώκουμε ως Attack στην ανεργία και την επισφάλεια να γνωστοποιηθούν περαιτέρω, όσο πιο πλατιά γίνεται, ώστε όπως αναφέρει και η παραπάνω ανακοίνωση: “να έχουν γνώση οι νέοι/ες συνάδελφοι ότι έγιναν προσπάθειες να δημιουργηθούν ασφαλέστεροι εργασιακοί όροι, τους οποίους η οργάνωση απέρριψε. Μπορούν να διεκδικήσουν εργασιακό καθεστώς όχι με όρους ελεύθερου επαγγελματία, γιατί στην περίπτωση των συνοδειών το μέρος, ο χρόνος και η αποστολή ορίζονται από την οργάνωση, γεγονός που υποδεικνύει την εξαρτημένη σχέση της εργασίας. Η εργοδοσία οφείλει να καλύπτει ασφαλιστικά τους συνοδούς και να προσφέρει την κατάλληλη εργασιακή συνθήκη. Είμαστε διατεθειμένοι να βρεθούμε στο πλευρό τους.
Δεύτερον να αναδειχθεί ακόμα μια εργασιακή παρατυπία στον χώρο των ΜΚΟ. Δεν είναι ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι που -εν μέσω των επιφάσεων των εργοδοτών σχετικά με την ανθρωπιστική βοήθεια και το τεράστιο κοινωνικό έργο που διαφημίζουν – υφίστανται καθημερινά πολύ άσχημους όρους εργασίας, που είναι επιβλαβείς τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες τις οποίες καλούνται να προστατεύσουν καθημερινά.
Είμαστε εργαζόμενοι/ες και όχι «συνεργάτες» των ΜΚΟ και έτσι κάθε τέτοιου είδους πρακτική θα μας βρίσκει απέναντί της και στο πλευρό όσων συναδέλφων/ισσών εργάζονται με το ίδιο καθεστώς και όσων αντιστέκονται για όλους και όλες μας στην εργοδοτική αυθαιρεσία”.