Στις σημερινές συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, η μείωση των κατώτατων μισθών και η επί της ουσίας κατάργηση της συλλογικής διαπραγμάτευσης που καθορίζει τους βασικούς μισθούς, έπληξαν περισσότερο τις γυναίκες, καθώς αυτές συγκεντρώνονται στα κάτω άκρα της μισθολογικής κλίμακας, κάτι που αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο. Στις ΗΠΑ, η προσπάθεια του κινήματος για τα 15$, είναι προσπάθεια που απαντά και στο συγκεκριμένο θέμα.
“Δεν αυξάνεις μόνο την οικονομική ασφάλεια των γυναικών” αυξάνοντας τον κατώτατο μισθό, λέει ένας ερευνητής. “Αυξάνεις και την ισότητα”.
μετάφραση από Ηuffington Post, Πάνος Κουτσούκος
Ο βασικός μισθός είναι ένα γυναικείο ζήτημα, και κυρίως, είναι ένα ζήτημα που δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ούτε με βάση την δημόσια πολιτική, ούτε με βάση τις επιχειρήσεις.
Μία νέα ανάλυση υπογραμμίζει ακριβώς εκείνο το σημείο, που αποδεικνύει ότι οι κρατικοί νόμοι που αυξάνουν τον βασικό μισθό βοηθούν τους ανθρώπους που βρίσκονται στο χαμηλότερο επίπεδο της εισοδηματικής κλίμακας, ακόμα και όταν βρίσκονται έστω και λίγο παραπάνω από τον βασικό μισθό. Το 60% των ανθρώπων αυτών είναι γυναίκες, και είναι δυσανάλογα γυναίκες που ανήκουν σε μειονότητες.
Η ανάλυση που δημοσιεύτηκε την περασμένη Τετάρτη από την Elise Gould στο Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής, εξετάζει το εισόδημα του 10ου εκατοστημορίου των Αμερικανών εργαζομένων, δηλαδή οι άνθρωποι που κερδίζουν λιγότερο από το 90% των εργαζομένων στις ΗΠΑ, σε κάθε πολιτεία. Το 2015, οι μισθοί για εκείνο το 10ο εκατοστημόριο ανέβηκαν παντού, αλλά ακόμα περισσότερο στις 22 πολιτείες (ανάμεσά τους και η Ουάσιγκτον) που ανέβαζαν τον βασικό μισθό, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες 28. Και ανέβηκαν ακόμα περισσότερο για τις γυναίκες που ζουν σε αυτές τις πολιτείες.
Δεν αποτελεί είδηση ότι τακτική του βασικού μισθού, είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για τις γυναίκες. Μια μελέτη του 2013 από το Εθνικό Νομικό κέντρο γυναικών, διαπιστώνει ότι οι πολιτείες με τον υψηλότερο βασικό μισθό, έχουν πιο περιορισμένα μισθολογικά χάσματα, σε σχέση με τις πολιτείες που έχουν “κολλήσει” στο βασικό κρατικό μισθό των 7,25$/ώρα. Αν ο εθνικός βασικός μισθός ανέβαινε στα 12$ την ώρα, αυτομάτως το 40% των ανύπαντρων μητέρων, θα έπαιρναν αύξηση, σύμφωνα με την Catherine Gallagher Robbins, διευθύντρια έρευνας και πολιτικής ανάλυσης στο NWLC.
Όπως τονίζει η Robbins, με την αύξηση του βασικού μισθού “δεν αυξάνεται μόνο η οικονομική ασφάλεια των γυναικών, αλλά και η έννοια της ισότητας”.
Την περασμένη χρονιά, μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες των ΗΠΑ, όπως η Walmart, η GAP, τα McDONALDS, τα Starbucks κ.α., όλοι ανακοίνωσαν ότι σκόπευαν να αυξήσουν τους βασικούς μισθούς στις επιχειρήσεις τους. Αλλά κι αυτό ακόμα δεν είχε τόσο μεγάλη επίδραση, όσο η αύξηση του βασικού μισθού στις 22 προαναφερθείσες πολιτείες. Στην ουσία, το να αφήνεις την ίδια την αγορά να ωθήσει τους μισθούς προς τα πάνω, δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα για τους χαμηλόμισθους Αμερικανούς, όσο έχουν οι επίσημες, νομοθετημένες αλλαγές.
“Το θέμα είναι ότι έχει μεγάλη σημασία η πολιτικη”, τονίζει η Gould στη Huffington Post.Και η πολιτική που σχετίζεται με τον βασικό μισθό, αφορά κυρίως τις εργαζόμενες γυναίκες.
Διευκρίνιση: Μια προηγούμενη εκδοχή αυτού του άρθρου έλεγε ότι «εάν ο εθνικός βασικός μισθός ανέβαινε σε $12/ώρα, το 40% των εργαζόμενων μητέρων της χώρας θα έπαιρναν αύξηση.» Ο αριθμός 40% αναφέρεται στις εργαζόμενες ανύπαντρες μητέρες. Για όλες τις υπόλοιπες εργαζόμενες μητέρες, ο αριθμός είναι 27%.