ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ: Κι άλλος θάνατος εργαζόμενου στην καθαριότητα στο Δήμο Ζωγράφου
Ούτε μισός χρόνος δεν έχει περάσει από το θάνατο εργαζόμενης στην καθαριότητα στο Δήμο Ζωγράφου εν ώρα εργασίας και η ιστορία επαναλαμβάνεται, σχεδόν με πανομοιότυπους όρους: 48χρονος εργαζόμενος στην καθαριότητα μέσω των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας στο Δήμο Ζωγράφου, υπέστη ανακοπή καρδιάς εν ώρα εργασίας, καθώς γυρνούσε σήμερα το πρωί στο αμαξοστάσιο του δήμου από καθαρισμό καμένων κάδων για να συνεχίσει τη βάρδιά του. Ο εργαζόμενος μεταφέρθηκε άμεσα στο νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του από ανακοπή καρδιάς σε έδαφος προϋπάρχοντος ανευρύσματος.
Οι συνάδελφοί του έκαναν λόγο για μη γνωστό ιστορικό προβλημάτων υγείας, ενώ ανέφεραν πως τον τελευταίο καιρό ταλαιπωρούνταν έντονα από το άγχος του τι μέλλει γενέσθαι μετά την επικείμενη λήξη της σύμβασής του. Είναι γνωστό, μάλιστα, από τους ίδιους τους εργαζόμενους του δήμου ότι το φόρτο εργασίας στην καθαριότητα χρειάζεται πολλαπλάσιους από τον αριθμό των εργαζομένων που καλύπτουν αυτή τη στιγμή τον τομέα αυτό (είτε με αορίστου είτε με ορισμένου χρόνου συμβάσεις). Είναι προφανές ότι αυτοί οι εντατικοί όροι δουλειάς δύνανται να οδηγήσουν -και οδηγούν- σε τέτοια περιστατικά, πολλώ δε μάλλον όταν αυτά παραμένουν χωρίς στοιχειώδη πρόληψη.
Η διοίκηση του Δήμου καλείται άλλη μια φορά μέσα σε λίγους μήνες να απαντήσει στα ίδια ερωτήματα: για τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας και πρόληψης, για τους υπερεντατικούς ρυθμούς δουλειάς, απόρροια της υποστελέχωσης λόγω των εφαρμοζόμενων πολιτικών, και, ευρύτερα, για τους όρους εργασίας που διαμορφώνονται στα πλαίσια των κοινωφελών προγραμμάτων. Και όλα αυτά σε μια περίοδο καλπάζουσας αύξησης των εργατικών ατυχημάτων, αποτέλεσμα των δραστικών μνημονιακών περικοπών για μέτρα ασφαλείας και πρόληψης και της εντατικοποίησης που φέρνουν μαζί τους οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Μιλάμε, άλλωστε, για το δεύτερο θάνατο εν ώρα εργασίας που συμβαίνει στον ίδιο Δήμο σε λιγότερο από μισό χρόνο.
Και για όσους σπεύσουν να κρυφτούν ξανά πίσω από το «τύχη» της λέξης «ατύχημα», η ουσία για μας είναι μία: μιλάμε για ένα ακόμα εργοδοτικό έγκλημα.