Τα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο του εμπορίου ακούγονται όλο και πιο συχνά πλέον σαν κακόγουστο αστείο. Μετατροπές συμβάσεων κατά το δοκούν, (από 8ωρες σε 6ωρες, ακόμα και 4ωρες), εντατικοποίηση- ελαστικοποίηση εργασίας- ωραρίων, παντελής απουσία ρεπό με τη δικαιολογία του ”να βγει η δουλειά με όσο το δυνατόν λιγότερους”, και φυσικά ολοένα εντεινόμενο και μεθοδευμένο ”κουτσούρεμα” του μισθού με την απειλή ”αν δεν το κάνεις εσύ θα βρεθεί άλλος, τόση ανεργία υπάρχει εκεί έξω”.
Ο κλάδος των εμποροϋπαλλήλων, βρίσκεται αυτήν την στιγμή στην κορωνίδα της επίθεσης, βιώνοντας με τον πιο απότομο και βίαιο τρόπο τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων τους. Εξάλλου, είναι ένας κλάδος που απασχολεί ως επί των πλείστων νέους εργαζομένους, και μαζί με τον κλάδο του επισιτισμού- τουρισμού αποτελούν το πεδίο στο οποίο εφαρμόζονται όλα τα αντεργατικά μέτρα των τελευταίων ετών. Και αυτά τα μέτρα, κυβέρνηση και εργοδοσία στοχεύουν να είναι η νέα πραγματικότητα των εργαζομένων, ενώ τα δικαιώματά τους να αποτελούν παρελθόν.
Τον τελευταίο χρόνο βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια σειρά προσπαθειών από πλευράς εργοδοσίας προς την κατεύθυνση αναιρέσης των όποιων δικαιωμάτων δεν έχουν καταργηθεί ακόμα, αρκετές εκ των οποίων «ντυμένες» με το μανδύα της γιορτής και της φιέστας για το καταναλωτικό κοινό, όπως λευκές νύχτες, μαύρες παρασκευές, εργάσιμες Κυριακές εν όψει σεζόν-Χριστουγέννων-Πάσχα-εκπτώσεων. Την ίδια στιγμή, επιχειρήθηκε η καθολική απονομιμοποίηση της κυριακάτικης με τις επιχειρήσεις ΙΚΕΑ, Κωτσόβολος, Leroy Merlin και Factory Outlet, να προβαίνουν σε άνοιγμα των καταστημάτων τους πέριξ του αεροδρομίου όλες τις Κυριακές μέχρι το τέλος του 2017. Ταυτόχρονα Mediamarkt, Leroy Merlin, Lidl, Public και multirama εντείνουν την επίθεσή τους στα εργατικά δικαιώματα, όπως φαίνεται μέσα από καταγγελίες εργαζομένων, ενώ δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τις φασιστικού τύπου επιθέσεις της εργοδοσίας της αλυσίδας καταστημάτων “Market In” απέναντι στους απολυμένους εργαζομένους που διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα τους. Το σκηνικό συμπληρώνεται, από μια σειρά αλυσίδων- πολυκαταστημάτων, με πρωτοστάτη το Factory Outlet και τα Public που για πρώτη φορά φέτος επιχείρησαν να ανοίξουν την δεύτερη μέρα του χρόνου που αποτελεί αργία για τους εργαζόμενους όλου του κλάδου.
Ευτυχώς, οι εργαζόμενοι γνωρίζουμε πολύ καλά τι μέλλει γενέσθαι και δεν τους κάνουμε το χατίρι. Δεν κάνουμε το χατίρι ούτε στους ”ηθικούς αυτουργούς” κυβέρνηση-Ε.Ε.-υποταγμένο συνδικαλισμό, που με την πολιτική και τις αποφάσεις τους, τείνουν χείρα βοηθείας προς το κεφάλαιο, βυθίζοντας ολοένα περισσότερο τους εργαζομένους στη δίνη της επισφάλειας, της ανεργίας, της ζωής χωρίς δικαιώματα. Και οι απαντήσεις των εργαζομένων δόθηκαν σε μια σειρά μαχών, όπως στον αγώνα των συναδέλφων από τα καταστήματα του ομίλου public/multirama Καλαμάτας και Πάτρας , στην συλλογική κίνηση των εργαζομένων στα h&m να μην δεχτούν τις νέες συμβάσεις που τους εξανάγκαζε να υπογράψουν η εταιρία, στον αγώνα των εργαζομένων των «Market In» που δικαιώθηκαν δικαστικά επιστρέφοντας στις δουλειές τους, στην μαζική κινητοποίηση και τον αποκλεισμό του Factory Outlet στην απεργία της 14ης Γενάρη. Ακόμα περισσότερο, παράδειγμα για τους αγώνες που καλούμαστε να δώσουμε απέναντι σε αυτές τις συνθήκες και την εργοδοτική τρομοκρατία μέσα στους χώρους δουλειάς μας, αποτέλεσε η απεργία στις 12/1 που οργανώθηκε από τα πρωτοβάθμια σωματεία, μακριά και πέρα από τον κυβερνητικό και ξεπουλημένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ.
Η απεργία της 1ης Απρίλη, είναι ο επόμενος αγώνας όλων μας ενάντια όχι μόνο στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας αλλά και για να διεκδικήσουμε εργασιακά δικαιώματα, ανθρώπινα ωράρια, αξιοπρεπείς μισθούς. Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε νόμιμες και παράνομες Κυριακές με ανοιχτά τα μαγαζιά. Η κυριακάτικη αργία είναι δικαίωμα μας και θα το υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο απέναντι σε όσους προσπαθούν να το αναιρέσουν, έμμεσα είτε άμεσα. Μόνο με τη δική μας συγκρότηση και πάλη στους χώρους δουλειάς θα μπορέσουμε να δώσουμε μια ηχηρή απάντηση στα όσα μας επιβάλλουν καθημερινά και σε όσα πρόκειται αν έρθουν στο άμεσο μέλλον.
Υπό αυτήν την άποψη, ως Attack στηρίζουμε τις πρωτοβουλίες των συναδέλφων όπου αυτές στήνονται, επιζητούμε την γενικότερη οργάνωση εντός των χώρων δουλειάς και σε άλλες επιχειρήσεις και καλούμε πρωτοβουλίες συναδέλφων, σωματεία κ.α. που δεν συγχρωτίζονται με τον υποταγμένο συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ και του ΟΥΙΕ, αλλά ούτε θέλουν να έχουν σχέσεις με τα συμφέροντα της εργοδοσίας, να συντονιστούν σε ένα κοινό βηματισμό απόκρουσης της επίθεσης.
Τρομοκρατία είναι να ψάχνεις για δουλειά,
να ζεις με τρείς κι εξήντα, να ζεις χωρίς χαρτιά.