Για την Teleperformance έχουμε γράψει και παλαιότερα στο site μας… Η παρακάτω μαρτυρία του εργαζόμενου από την Τυνησία συμπληρώνει την εικόνα για το μεγαθήριο στον τομέα των τηλεπικοινωνιών.
μετάφραση από τη Δήμητρα Κοντοέ
Η Teleperformance είναι μια γαλλική πολυεθνική που αποτελεί έναν παγκόσμιο κολοσσό στον κλάδο της τηλεφωνικής εξυπηρέτησης. Εγκατεστημένη στην Ελλάδα, η εταιρεία στρατολογεί γαλλόφωνους εργαζομένους από το Μάγκρεμπ τους οποίους και απασχολεί σε συνθήκες ακραίας επισφάλειας: ψεύτικες υποσχέσεις για μακροχρόνια συμβόλαια, χαμηλοί μισθοί και μη χορήγηση βίζας… Ένας εργαζόμενος της Teleperformance Hellas, που ήρθε από την Τυνησία στην Ελλάδα για τη συγκεκριμένη εταιρεία, μας περιγράφει την εμπειρία του.
Εργάζομαι στην Teleperformance Hellas εδώ και 10 μήνες. Εδώ εργάζονται συνολικά 300 Αλγερινοί, Μαροκινοί και Τυνήσιοι. Φτάσαμε στην Ελλάδα με θεώρηση εισόδου τύπου d με ισχύ 3 μηνών. Πριν φτάσουμε, στο στάδιο της συνέντευξης, μας είχαν στείλει συμβόλαια με ελάχιστη διάρκεια το ένα έτος, όπως επίσης και «αυτοκόλλητο» (δελτίο διαμονής διετούς ισχύος εντός Σένγκεν), που θα ήταν έτοιμο πριν τη λήξη της θεώρησης εισόδου.
Ωστόσο, με την άφιξή μας, μας υποχρέωσαν να αλλάξουμε τη διάρκεια του συμβολαίου από ένα έτος σε 3 μήνες. Ορισμένοι, που είχαν έρθει με μονοετές συμβόλαιο, μεταφέρθηκαν μετά το πέρας των 3 πρώτων μηνών. Σε άλλους γινόταν ανανέωση του συμβολαίου τους ανά τρίμηνο. Μάλιστα, έχω όλα τα αντίγραφα των συγκεκριμένων συμβολαίων που το επιβεβαιώνουν (το μονοετές και όλα τα τριμηνιαία). Επίσης, κανένας δεν διαθέτει ακόμα το αυτοκόλλητο (άδεια διαμονής). Δεν έχουμε δικαίωμα να ταξιδέψουμε για να επιστρέψουμε για διακοπές στη χώρα μας – είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε από την Τουρκία όπου η θεώρηση εισόδου είναι εξαιρετικά ακριβή, και κατά την επιστροφή μας, εφόσον δεν διαθέτουμε πια έγκυρη θεώρηση, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη συνοριακή αστυνομία.
Οι περισσότεροι από εμάς στέλνονταν να ελέγξουν το φάκελο διαμονής τους οι ίδιοι. Διαπιστώσαμε ότι οι φάκελοί μας είχαν υποβληθεί στις αρχές και παρέμεναν είτε ως ελλείπεις είτε με μια «σημείωση» ότι θα μπορούσαμε να παραλάβουμε το αυτοκόλλητό μας μόνο μετά το πέρας 18 μηνών από την ημερομηνία της αίτησης. Στην πραγματικότητα, η Teleperformance βρίσκεται σε συμφωνία με το αρμόδιο σημείο επαφής εντός των αρχών ώστε να μας υποχρεώνει, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, να συνεχίζουμε να δουλεύουμε γι’ αυτήν, χωρίς τη δυνατότητα μετακίνησης, ή σύμφωνα με τα λεγόμενά τους: από φόβο μήπως αναζητήσουμε άλλες ευκαιρίες.
Επιπλέον, δεν έχουμε καν τη δυνατότητα να παρέμβουμε για την ανάκτηση των φακέλων διαμονής μας ώστε να τους αναθέσουμε σε άλλους δικηγόρους, δεδομένου ότι ο δικηγόρος της Teleperformance μας υποχρέωσε, με την άφιξή μας, υπογράφοντας να δώσουμε τη συγκατάθεσή μας ώστε να αναλάβει τις αιτήσεις μας, και βέβαια στα ελληνικά για να μην υπάρχει από εμάς κανενός είδους έλεγχος. Η κατάσταση είναι πραγματικά δύσκολη.
Όταν επιχειρούμε να κάνουμε αίτηση για θεώρηση διέλευσης για να επιστρέψουμε στις χώρες μας, ή για τουριστική θεώρηση για να επιστρέψουμε διαμέσου άλλων χωρών, στα προξενεία μας απαντούν ότι δεν διαθέτουμε τα απαραίτητα έγγραφα για διαμονή εντός Σένγκεν. Δεχόμαστε ακόμα και απειλές ότι θα μας αντικαταστήσουν από Σύριους πρόσφυγες καθώς κι εκείνοι μιλούν τρεις γλώσσες.
Άλλοι της ίδια εθνικότητας, που ήρθαν να δουλέψουν σε άλλες εταιρείες, εξασφάλισαν την άδεια παραμονής τους στις αρχές του δεύτερου μήνα, ώστε να βρίσκονται υπό απόλυτα νόμιμο καθεστώς στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι της Teleperformance βρίσκονται χωρίς άδεια παραμονής εδώ και 15 μήνες.
Πριν, έμενα στην Τύνιδα, στην Τυνησία. Βρήκαν το βιογραφικό μου μέσω Διαδικτύου και επικοινώνησαν μαζί μου. Με κάλεσαν γιατί μιλάω τρεις γλώσσες και έχω κάποια εμπειρία στον τομέα της διοίκησης και των πωλήσεων. Δουλεύω στις πωλήσεις, ως σύμβουλος b2b. Οι εργασιακές συνθήκες είναι όπως σας τις περιέγραψα: αστάθεια και απειλές, έλλειψη δικαιώματος μετακίνησης εκτός Ελλάδας, ή δυνατότητας να ταξιδεύουμε κανονικά. Αυτό το διάστημα δουλεύω στην Αθήνα.
Υπάρχουν εργαζόμενοι που έφυγαν από την Τυνησία και που άφησαν συμβόλαια αορίστου χρόνου για μια καινούρια ευκαιρία, για ένα τουλάχιστον μονοετές, όπως πίστευαν, σε μια διεθνή εταιρεία. Αλλά ακόμα κι ο μισθός, δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, παρά τις 40 ώρες την εβδομάδα. Κάποιοι πούλησαν τα αυτοκίνητά τους ώστε να εξασφαλίσουν αρκετά χρήματα για να έρθουν στην Ελλάδα, κι άλλοι δανείστηκαν, για να φτάσουν να έχουν ένα τρίμηνο συμβόλαιο, ή και ενός μήνα, αλλά κυρίως, για να μην έχουν κανονικά και νόμιμα χαρτιά.